Koło Łowieckie Nr 61 SARNA w Kłecku

|

System PZŁ

Słownik wybranych terminów łowieckich

aport - rozkaz dla psa myśliwskiego: przynieś

aportowanie - przynoszenie przez psa myśliwskiego zwierzyny ubitej oraz postrzałków

badyle - kończyny przednie i tylne łosia, jelenia, daniela, muflona, kozicy

białe pole, biała stopa - teren pokryty śniegiem

biegi - kończyny przednie i tylne dzika; niekiedy biegami nazywa się badyle

bobrowanie - brodzenie i szperanie psa myśliwskiego w wodzie, błocie, po chaszczach i zaroślach

buszowanie - przetrząsanie przez psa myśliwskiego w poszukiwaniu zwierzyny krzaków, zarośli, łąk

bydlarz - pies gończy, który atakuje zwierzęta gospodarskie

chody - sposób (tempo) poruszania się psa myśliwskiego w terenie.

cwał - najszybszy galop

czarne pole, czarna stopa - teren niepokryty śniegiem

grabarz - pies myśliwski zakopujący znalezioną martwą zwierzynę  

grandle - niekiedy nazywane hakami, są to szczątkowe kły ze szczęki jeleniowatych (byka lub łani). Wypreparowywane służą do wyrobu biżuterii. 

gon - o psie myśliwskim; ścigać, pędzić zwierza, podążać za zwierzyną

gonienie głosem - ściganie zwierza głośno ujadając

gonienie milczkiem - ściganie bezgłośnie przez psy zwierza

gonienie na oko - ściganie przez psa zwierza, którego widzi a nie po tropie.

gonienie w piętę, gonienie pod trop - gonienie przez psa myśliwskiego zwierza w kierunku przeciwnym niż prowadzą tropy

gracz - doświadczony zwierz (szczególnie zając, lis) zwodzący goniące go psy, nieraz już szczwany

kłus - chód szybszy od stępu, lecz wolniejszy od galopu

kotlina - płytkie zagłębienie w ziemi, stanowiące w okresie bezśnieżnym legowisko zająca

kryptorchid - osobnik męski (pies) nie posiadający jąder w worku mosznowym, które w wyniku zaburzeń rozwojowych zatrzymały się w brzuchu lub pachwinach

łgarz - pies, który goniąc daje głos pomimo braku zwierza lub jego ciepłego tropu

łoże - miejsce, w którym zaległ postrzałek grubej zwierzyny, osłabiony upływem krwi

marking - w odniesieniu do aporterów zdolność zapamiętywania miejsc upadania zestrzelonego ptactwa (kilku sztuk)

memłacz - pies obracający w kufie i nadmiernie ściskający aportowanego zwierza, uszkadzając tymi poczynaniami jego tuszę

milczek - pies myśliwski, który goniąc zwierza na oko lub podążając jego ciepłym tropem nie daje głosu

mokre pole - mokradła, bagna

monorchid - osobnik męski (pies), który w worku mosznowym posiada tylko jedno jądro a drugie w wyniku zaburzeń rozwojowych zatrzymało się w brzuchu lub pachwinie

narogi - jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej: płuca, serce, wątroba i nerki

narzynacz - pies zjadający lub naruszający tuszę strzelonej zwierzyny

odyniec - starszy dzik samiec

odwiatr - specyficzna woń wydzielana przez zwierzynę i pozostawiona na śladach, umożliwiająca psu zwęszenie obecności zwierzyny oraz jej dochodzenie po śladach

okno - otwór wejściowy nory lisa, borsuka, królika

okładanie pola - przeszukiwanie za zwierzyną pola przez psy myśliwskie, które przecinają je po zygzakowatej linii w prawo i w lewo, podążając zawsze przed myśliwym

oszczekiwacz - pies oszczekujący znalezioną zwierzynę, przyzywający myśliwego głosem

oznajmiacz, anonser - pies, który po znalezieniu zwierzyny wraca do myśliwego i prowadzi go do niej

paprzysko - miejsce, gdzie się ptaki kąpią w piasku, pyle

para - to dwa psy tej samej rasy i jednakowej płci lub dwa psy różnych ras bez względu na płeć

płochacz - pies nie wystawiający zwierzyny, lecz po zwietrzeniu jej wypłaszający ją

podchód - podkradanie się do zwierzyny na odległość strzału

pomykający zając - biegnący, mknący

poprawianie tropu przez psa - powracanie błądzącego psa na właściwy trop zwierzyny bez interwencji przewodnika

przekładanie pola - patrz okładanie pola

przelatek - dzik urodzony w poprzednim roku

remiza - nieduży teren w polu, obsadzony drzewami, krzewami ciernistymi, itp., lub plantacja szczególnie bujnie wyrastających roślin będąca miejscem schronienia dla zwierzyny

respektowanie zwierzyny - o psie myśliwskim; zachowywanie się w czasie polowania na jakąś zwierzynę obojętnie wobec innej zwierzyny

sfora - dwa psy tej samej rasy lecz odmiennej płci

stęp - najwolniejszy chód

stójka, wystawianie - zatrzymanie się wyżła w charakterystycznej postawie przed zwietrzoną zwierzyną

stójka martwa - stójka, w której pies trwa mimo otrzymanego rozkazu ruszenia zwierzyny

stójka pewna - stójka niezawodna w odróżnieniu od pustej

stójka pusta - błąd popełniany przez wyżła, który robi stójkę mimo nieobecności zwierzyny w pobliżu

stójka słaba - stójka, którą wyżeł samowolnie przerywa i zaczyna spędzać zwierzynę

stójka twarda - taka stójka, w której pies trwa nieruchomo do czasu otrzymania rozkazu ruszenia zwierzyny

suche pole - lasy i pola o suchym gruncie

ściąganie - wolne, miękkie, ostrożne zbliżanie się samowolne do zwietrzonej zwierzyny

ślady zwierzyny - znaki na ziemi, drzewach i krzewach pozostawione przez grubego zwierza np.: sierść, farba, połamane gałęzie, odchody

trop - odciski nóg zwierzęcia na ziemi lub śniegu

trop ciepły, świeży - trop, który zwierz niedawno zostawił

trop sfarbowany, krwawy - trop postrzelonego zwierza ze śladami krwi

trop sztuczny - trop stosowany na konkursach psów myśliwskich w celu sprawdzenia pracy psa na tropie postrzałka.

trop zimny - trop zwietrzały, dawny

trucht - chód szybszy od stępa a wolniejszy od kłusu

turzyca - sierść zająca, królika

trzymać trop, trzymać się tropu - nie gubić tropu, wytrwale podążać tropem

wataha - stado dzików również zgraja, złaja, stado wilków

wiatr - węch zwierzyny i psa myśliwskiego

włóczka - wleczenie ubitego królika, zająca, bażanta, kuropatwy, sarny w celu stworzenia sztucznego tropu dla sprawdzenia pracy psa na tropie postrzałka

wycinek - samiec dzika dwu lub trzyletni, o wycinających się na zewnątrz kłach

wypatroszony zwierz - zwierz z usuniętymi wnętrznościami brzucha i klatki piersiowej

wypychanie, wyparowywanie zwierzyny - ruszanie przez psy zwierzyny z miotu, legowiska

zestrzał - miejsce, gdzie znajdował się zwierz w chwili rażenia go pociskiem

złaja - to trzy lub więcej psów tej samej lub różnych ras, bez względu na płeć

złom kierunkowy - gałązka, najczęściej świerka lub sosny, wskazująca okorowanym jasnym końcem kierunek uchodzenia zwierza.